ابن مسیب نقل کرد که ، عمر بن خطاب مى گفت : ((پناه مى برم به خدا از مشکلاتى که ابوالحسن ، براى حل آنها نباشد)). این سخن خلیفه جهاتى داشت ؛ از جمله آنها، این بود که روزى پادشاه روم به عمر نامه نوشت و از مسائلى پرسش نمود؛ عمر آن سؤالات را بر اصحاب عرضه داشت ، اما کسى نتوانست جواب بدهد، پس به امیرالمؤمنین عرضه داشت و حضرت فورا جواب سؤالات را دادند.
نامه پادشاه روم به عمر این چنین بود: ((این نامه اى است از پادشاه بنى الاصفر به عمر، خلیفه مسلمانان ، پس از ستایش پروردگار پرسش مى کنم از شما مسائلى را که پاسخ آن را مرقوم نمایید:
1- چه چیز است که خدا آن را نیافریده است ؟
2- خدا نمى داند،
3- نزد خدا نیست ،
4- همه اش دهان است ،
5- همه اش پاست ،
6- همه اش چشم است ،
7- همه اش بال است ،
8- کدام مردى است که فامیل ندارد،
9 - چهار جنبده که در شکم مادر نبودند کدام است ،
10 - چه چیزى است که نفس مى کشد، روح ندارد،
11 - ناقوس چه مى گوید،
12- آن رونده کدام است که یک بار راه رفت ،
13- کدام درخت است که سواره ، صد سال در سایه اش راه مى رود و به پایانش نمى رسد و مانندش در دنیا چیست ،
14- کدام مکان است که خورشید جز یک بار در آن نتابید،
15- کدام درخت است که بى آب رویید،
16- اهل بهشت مى خورند و مى آشامند و چیزى دفع نمى کنند؛ مانندش در دنیا چیست ،
17- در سفره هاى بهشت کاسه هایى که در هر یک از آنها غذاهاى گوناگون است و آمیخته نمى شوند؛ مانندش در دنیا چیست ؟
18- از سیبى در بهشت ، دخترکى بیرون مى آید در حالى که از آن سیب ، چیزى کاسته نمى شود،
19- کنیزکى در دنیا مال دو مرد است و در آخرت ، مال یکى از آنان ؛ آن چگونه است ؟
20 - کلیدهاى بهشت چیست ؟
ادامه مطلب ...مقداری از نمونه آزمایشی را در یک لوله ی آزمایش بریزید و آن را به وسیله ی محلول رقیق هیدروکلریک اسید ، اسیدی کنید. سپس بر روی آن چند قطره محلول باریم کلرید اضافه کنید. تشکیل رسوب سفید باریم سولفات، تاییدی است بر حضور یون سولفات در نمونه ی آزمایشی.
تذکرات مهم :
1- این رسوب بایستی در حضور مقادیر مازاد اسید رقیق نامحلول باشد.
2- برای اینکه مانع از رسوب گذاری سایر ترکیبات باریم نظیر باریم کربنات و باریم سولفات شوید، لازم است محیط اسیدی باشد. چون این رسوب ها در محیط اسیدی حل می شوند.
3- می توان به جای محلول رقیق هیدروکلریک اسید و محلول باریم کلرید ، به ترتیب از محلول رقیق نیتریک اسید و باریم نیترات استفاده کرد.
برای تشخیص وجود یونهای سولفیت در یک محلول ُ می توان از آزمایشات زیر استفاده کرد:
۱- گرم کردن با یک اسید رقیق :
مقداری از ماده مجهول را با یک اسید رقیق ( مثلا محلول نیتریک اسید رقیق ) گرم کنید. آزاد شدن سولفور دی اکسید ( با آن بوی مخصوص ) نشاندهنده ی حضور یون سولفیت در نمونه است.
۲- با استفاده از باریم نیترات :
مقداری محلول باریم نیترات بر روی محلول مجهول اضافه کنید. تشکیل رسوب سفید رنگ ( باریم سولفیت ) که در نیتریک اسید رقیق حل می شود و منجر به رها سازی گاز سولفور دی اکسید می شود، نشاندهنده حضور سولفیت در نمونه ی آزمایشی است.
برای شناسایی گاز اوزون می توان از جیوه بهره گرفت. معمولا فلز جیوه خالص به هنگام حرکت روی سطح شیشه ُ هیچ اثری از خود بر جای نمی گذارد. از همین خاصیت می توان در شناسایی گاز اوزون بهره گرفت :
روش کار:
مقداری جیوه درون ظرف شیشه ای حاوی گاز مجهول بریزید. بعد از چند دقیقه با جابجایی جیوه درون ظرف شیشه ای ُ اثری از آن روی شیشه دیده می شود. علت این پدیده مربوط است به واکنش گاز اوزون با فلز جیوه که به تشکیل جیوه اکسید می انجامد که این ماده بر خلاف جیوه خالص بر سطح شیشه می چسبد و روی آن باقی می ماند.
درون یک لوله ی آزمایش ، بر روی محلول اسیدی پتاسیم دی کرومات حدود 2 میلی لیتر از محلول مجهول بریزید.سپس بر روی آن یک میلی لیتر اتوکسی اتان ( دی اتیل اتر ) بیفزایید و محتویات لوله آزمایش رو خوب بهم بزنید. مشاهده ی رنگ آبی تیره بر روی لایه اتر نشاندهنده ی وجود هیدروژن پراکسید در نمونه آزمایشی است.
توجیه مشاهدات :
یونهای دی کرومات در محیط اسیدی به وسیله هیدروژن پراکسید به کروم پراکسید اکسایش می یابند. کروم پراکسید که در محیط آبی ناپایدار است ، بلافاصله با اتوکسی اتان یک ترکیب جدید به رنگ آبی تیره تکشیل میدهد که در فاز بالای محتویات درون لوله آزمایش قابل مشاهده است.