قانون رقت اسوالد ( Ostvald’s Dilution Law)
قانونی که به ثابت تفکیک یونی و درجه یونیزاسیون الکترولیت های ضعیف مربوط است و توسط اسوالد در سال 1888، کشف شد. میتوان این قانون را در قالب معادله زیر که به معادله اسوالد موسوم است، بیان کرد:
K = a2M / ( 1- a)
که درآن، K ثابت تفکیک و درجه یونیزاسیون و M مولاریته محلول الکترولیت ضعیف است.
در مورد الکترولیت های بسیار ضعیف، چون مقدار بسیار ناچیز است و در برابر 1 قابل چشم پوشی است، لذا رابطه فوق بصورت زیر ساده می شود:
K = a2 M
بر اساس این قانون در دمای ثابت، چون مقدار ثابت هر تعادل یعنی مقدار K ثابت است، پس هرچه محلول رقیق تر باشد ( M کوچکتر ) ، باید مقدار آلفا یعنی درجه یونیزاسیون محلول ، افزایش یابد.
- فرانسوا ماری رائول
شیمیدان و فیزیکدان فرانسوی در سال 1830 در پاریس به دنیا آمدو در به سال 1863 دکترای خود را در شیمی – فیزیک از دانشگاه پاریس گرفت. در سال 1870 استاد شیمی دانشگاه گرنوبل (Grenoble) شد.
درباره انجماد، تبخیر ، جوش و ... مواد شیمیایی ، پژوهش های فراوان و ارزنده ای انجام داد.در سال 1888 قانون رقت اسوالد را ارائه داد که شهرت فراوانی برای او به ارمغان آورد. سرانجام در سال 1901 در گذشت.
دانشمندان کانادایی اعلام کردند که از یک راز بزرگ درباره منشاء حیات در زمین پرده برداشته‌اند. به گزارش ایسنا، دو دانشمند دانشگاه مونترال تئوری جدیدی را در این باره ارائه کرده‌اند که نشان می‌دهد، چطور یک ماشین مولکولی کائناتی موسوم به ریبوزوم با مونتاژ یا سازماندهی خود به یک مرحله حیاتی در ایجاد تمام حیات در زمین رسیده است. استاد سرگی اشتنبرگ که با همکاری یکی از دانشجویانش در دانشگاه مونترال موفق به کشف جدید درباره منشاء کائنات شده است، می‌گوید: ریبوزوم یک ساختار پیچیده است، اما بر اساس اصول شیمیایی اولیه پدیدار شده است. این دانشمند کانادایی تصریح کرد: ریبوزوم یک مولکول بسیار فراوان برای تعبیر پیام‌ها در پروتئین‌هایی است که تمام عملکردهای حیاتی از جمله نسخه‌برداری از ژنوم را برعهده دارند.
شاید تنها به خاطر اینکه خنده عملی مسری است که حتی با دیدن آن ناخودآگاه شروع به خندیدن می کنیم تنها توجیهی می باشد که می توان از این عمل انجام داد. خنده حالتی القایی دارد.
به گزارش گروه ترجمه سلامت نیوز، بیشتر افراد معتقدند که با دیدن چیزهای فکاهی و خنده دار می خندند . اما اینکه چه چیزی فکاهی و خنده دار است نیز از نظر افراد مختلف متفاوت است. بعلاوه در مراحل مختلف زندگی ، چیزهای خنده دار نیز متفاوت خواهد بود.
خنده به عنوان یک پاسخ فیزیولوژیکی به مزاح ، دو قسمت است. اول جنبش اندام و بعد تولید صدا و مغز هر دو این نوع پاسخ را به طور همزمان مدیریت می کند. از منظر فیزیولوژیکی یک حس گر در مغز به خنده پاسخ می دهد و با تحریک سایر مدارهای عصبی در مغز باعث تولید خنده بیشتر می شود. خنده یک پاسخ سیستماتیک و منظم است. انسان تنها موجود توانمند خنده می باشد و می توان گفت که هر فرد میانسال روزانه به طور تقریبی 17 مرتبه می خندد. مهمترین فایده خنده در ارتقا سلامت فرد است. خنده استرس را برطرف می کند. این کار با کاهش سطح هورمون استرس صورت می گیرد و بعلاوه باعث می شود که فرد بهتر بتواند با بیماری های سخت مقابله کند. از منظر فیزیولوژیکی خنده باعث التیام می شود. این فرآیند با کاهش فشار خون و افزایش جریان خون رگ ها و اکسیژنی کردن خون انجام می شود.
دانشمندان تخمین زده اند که فایده 100 مرتبه خندیدن برای سلامت و تناسب اندام معادل 10 دقیقه پارو زدن و یا 15 دقیقه دوچرخه ثابت می باشد. فرآیند خنده در واقع ماهیچه های دیافراگم، شکم، سیستم تنفسی، ماهیچه های پا، صورت و پشت را درگیر می کند.
از دیگر مزایای خنده ، ارتقا سلامت روح و روان است. احساسات منفی نظیر عصبانیت، ترس و ناراحتی را سرکوب می کند و نا گفته پیداست که این چنین احساسی با تغییر بیوشیمیایی در بدن، چه میزان می تواند تاثیر مضر داشته باشد و خنده می تواند راه نجات از تمام این تنش ها باشد و فرد برای مقابله با وضعیت های دشوار تجهیز کند.